Πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές σε ένα κοινωνικό περιβάλλον, που χαρακτηρίζεται από απογοήτευση και αδιαφορία. Κυρίως αδιαφορία από μέρους των νέων. Όσοι έζησαν στα πανεπιστήμια κατά τη δεκαετία του 70, δεν μπορούν να καταλάβουν πως είναι δυνατόν, ενώ η Ελλάδα αποδέχθηκε ως απόλυτο αφεντικό το ΔΝΤ, η ακαδημαική κοινότητα να σφυρίζει αδιάφορα. Πράγματι έχει υιοθέτηση όλο και περισσότερο κοινωνικών πολιτικών, είναι τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Κάποιοι εξηγούν την κατάσταση αυτή, ως πρωτοφανές αυτό γεγονός, δηλαδή την πλήρη αποπολιτικοποίηση των πανεπιστημίων; Θα ήταν πολύ βολικό να αποδεχθούμε αυτή την άποψη και να απαλλαγούμε έτσι από τις ευθύνες μας. Φοβάμαι όμως ότι η αλήθεια είναι διαφορετική. Πιστεύω ότι η κυριότερη αιτία για τη μη πολιτικοποίηση των νέων, είναι να βλέπουν τους γονείς τους να αποδέχονται και να στηρίζουν πολιτικούς, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από έπαρση, αλαζονεία, τσαρλατανισμό και ψεύτικες υποσχέσεις. Πολιτικούς που αντιμετωπίζουν τον πολίτη ως κατώτερο, ως άτομο που εύκολα μπορούν να το χειρισθούν. Έτσι αποκτά βάση το ερώτημα : πως θα λειτουργήσει η αυριανή κοινωνία, όταν οι αυριανοί σαραντάρηδες και πενηντάρηδες θα χαρακτηρίζονται από πλήρη αδιαφορία και απέχθεια για τα κοινά; Θα είναι μήπως μια κοινωνία αδιάφορων και δυστυχισμένων, χωρίς ιδέες, χωρίς όνειρα, χωρίς ελπίδες, χωρίς αγωνιστικότητα και κατά συνέπεια χωρίς αντιστάσεις στις ορέξεις των επιτήδειων; Και η δική μας ευθύνη; Πόσο λογικό είναι να βλέπουμε το κακό που έρχεται και να αδιαφορούμε; Πόσο σοβαρό είναι να βλέπουμε ότι είμαστε εκείνη η ‘’ξεχωριστή’’ γενιά, που κινδυνεύει να δει τα παιδιά της να ζουν χειρότερα από την ίδια και να συνεχίζουμε τα ίδια; Είναι δυνατό να μη μας συγκινεί το γεγονός, ότι όλες οι γενιές έζησαν καλύτερα από τις προηγούμενες και εμείς κινδυνεύουμε να μη μπορέσουμε να διασφαλίσουμε για τα παιδιά μας αυτό το αυτονόητο; διαμόρφωση μιας ουμανιστικής αντίληψης, που είναι απαραίτητος μοχλός πίεσης . Από την άλλη μεριά έχουμε τα μεγάλα πολιτικά κόμματα, τα οποία δείχνουν να μην καταλαβαίνουν τις εξελίξεις. Η κοινωνία να τα στρέφει κυριολεκτικά την πλάτη και αυτά να επιμένουν σώνει και καλά να ασκήσουν καθοδηγητικό ρόλο με τα χρίσματα και τις στηρίξεις. Μου θυμίζουν το Λουδοβίκο και τη Μαρία Αντουανέτα, που ενώ πλησίαζε η ώρα της γκιλοτίνας, αυτοί δεν άλλαζαν τις βασιλικές τους συνήθειες. Οι εκλογές αποτελούν πάντα μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία όμως γιατί; Για κάτι καλύτερο, για κάτι χειρότερο η για μία από τα ίδια; Μια ευκαιρία να βγουν από το κάδρο όλοι αυτοί που με τη συμπεριφορά τους προσβάλλουν την κοινωνία.
Είναι σίγουρο ότι όλοι θα μιλήσουμε για ανάπτυξη, αλλά η νεολαία θα διαισθάνεται ότι οι περισσότεροι από μας, που θα μιλούμε για ανάπτυξη, δεν θα έχουμε ιδέα για την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων στο στήσιμο των αναπτυξιακών μοντέλων και έτσι φυσιολογικά θα θεωρήσει τα λόγια μας φούμαρα. Βεβαίως η ανάπτυξη είναι πάντα το υπ’ αριθμόν ένα ζητούμενο. Αυτό όμως που προέχει σήμερα, είναι να δείξουμε στους νέους ότι αυτή η κοινωνία έχει ελπίδα και προοπτική. Πρέπει να αποδείξουμε ότι αυτή η κοινωνία έχει τη δυνατότητα να διαβάζει τις πραγματικές προθέσεις, πίσω από τα παχιά λόγια των πολιτικών. Πρέπει να αποδείξουμε ότι αυτή η κοινωνία είναι σε θέσει να περιθωριοποιήσει τους αλαζόνες, τους τσαρλατάνους, τους μαυρογιαλούρους. Πρέπει να αποδείξουμε ότι αυτή η κοινωνία έχει τη δύναμη να τιμωρεί τα κόμματα, όταν αντί για παράγοντες εξέλιξης, γίνονται παράγοντες οπισθοδρόμησης, σκεπτόμενα μόνο την ενίσχυση των μηχανισμών τους και των κατεστημένων τους. Διαισθάνομαι ότι μόνον έτσι θα έχουμε μια ελπίδα να πείσουμε τη νεολαία, ότι η κοινωνία μας έχει προοπτική και ότι αξίζει να αγωνισθεί για αυτή.
Βλαδίκας Νίκος
Μηχανολόγος Μηχανικός
Δημοτικός Σύμβουλος
Νιγρίτας
blanik1957@yahoo.gr
10 σχόλια:
na vgoun edo kai tora
ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ. ΕΞΩ. ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΡΜΟ ΤΟΠΟ.
Tα προγράμματά σας υποψήφιοι να αρχίσετε να μας λέτε. Περνάει ο καιρός.
Βλέπω μια ηρεμία στο εκλογικό κλίμα λες και δεν έχουμε εκλογές. Καλό και κακό. Κακό γιατί σημαίνει ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται και καλό γιατί πολλά τραγελαφικά συνέβησαν πολλές φορές στα δημοτικά συμβούλια. Και φυσικά τα είδαμε από την τηλεόραση. Τουλάχιστον όταν είναι τα κανάλια ας είστε πιο διαλλακτικοί στο μήνα πριν τις εκλογές. Θέλουμε ένα πιο πολιτισμένο κλίμα. Ξέφυγε η κατάσταση κάποιες φορές ακόμη και ανάμεσα στα μέλη των ίδιων των συνδιασμών. Καλή επιτυχία σε όσους αξίζουν.
Ωραία. Άπό εδώ θα έχουμε την ευκαιρία να σας θέσουμε ερωτήματα και προβληματισμούς.
Τέλειωσαν τα ψέματα. Περιμένουμε τις επόμενες ημέρεες να δούμε τα ονόματα των υποψηφίων.
k. Bλαδίκα είσαι ο πιο ομαλός υποψήφιος κατά την απόψή μου, αν και περιμένουμε να κάνεις κάποια πράγματα αυτή τη φορά αν βγεις όχι σαν την άλλη φορά που δεν έγιναν και πολλά πράγματα. Ελπίζουμε να έχεις εμπειρία και να σε βοηθήσει προς το καλό του τόπου.
Καταρχάς να σας δώσω συγχαρητηρία για το blog σας!!! Κατά δεύτερον περιμένουμε το πρόγραμμα του συνδυασμού σας για τον διευρυμένο δήμο Βισαλτίας!!
Όσον αναφορά για το θέμα που θίγετε συμφωνώ ότι πρέπει να φύγουν όλοι αυτοί που προσβάλλουν με την συμπεριφορά τους την κοινωνία!!! Πώς θα επιτευχθεί όμως αυτό? Όταν η ίδια η κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια τους ανέχεται ψηφίζοντας τους ίδιους και τους ίδιους!!! Πιστεύω ότι αυτό γίνεται διότι ο καθένας από εμάς ψηφίζει με βάση το προσωπικό του συμφέρον ή και με βάση την κομματική ταυτότητα του συνδυασμού (τα κόμματα συντηρούν όλα αυτά τα χρόνια τα λαμόγια, τους πολιτικάντηδες και τους "επαγγελματίες πολιτικούς" )και όχι με βάση το συλλογικό συμφέρον του τόπου τους . Αυτό το απόστημα πρέπει κάποτε να σπάσει!!! Πρέπει να στηριχθούν άνθρωποι με νέες ιδέες, με όρεξη για δουλειά και προπαντώς άνθρωποι αυτοδημιούργητοι που έχουν δώσει "μάχες" και "μάχες" στο στίβο της ζωής!!!
Ας ελπίσουμε αυτές οι εκλογές να είναι η αρχή για ένα νέο ξεκίνημα για την υποβαθμισμένη περιοχή μας!!!
Σιτσόγλου Παναγιώτης
Δάφνη Σερρών
Υ.Γ.: Είναι καλό που κάποιοι από άλλους συνδυασμούς σας έχουν ως outsider για τον δεύτερο γύρο
ΝΙΚΟ ΒΛΑΔΙΚΑ
θα τους τη φέρεις στο τέλος μου φαίνεται. Καλό ο ψηφοδέλτιο όπως μαθαίνω. Περιμένουμε να το δούμε. Δε χρειάζονται ατέλειωτα ονόματα μόνο για να υπάρχουν. Ουσία χρειάζεται.
Καιρός ήταν να δούμε και μερικά πράγματα να γίνουν
-Προτείνω την Πλατεία Μπουγατσοπούλου να την ονομάσουμε πλατεία Κολωνακίου ( απ τα πολλά κολονάκια που έβαλε η ΜΉΚΑ)
- Στο κόσκι των ταξιτζίδων στην πλατεία να στήσουμε και ένα μιναρέ
- Επίσης κα βάλουμε ακόμα μερικούς κάδους σκουπιδιών ακόμα στην πλατεία έτσι για ομορφία (σε όλες τις πλατείες του κόσμου έχουν λουλούδια στην δική μας σκουπιδοτενεκέδες )
Δημοσίευση σχολίου